Sen kokuyor tenim hâlâ,
Bilsen nasıl özledim.
Bir kere olsa görebilseydim,
Hiç yok maalesef hiç...
Hiçlik-yokluk-sensizlik.
Şimdi çok daha iyi anlıyorum.
Ayrı dünyalar bu olsa gerek.
Ne şiirler, ne şarkılar anlatabilir yokluğunu...
Yoksun!
Hiç olmayacaksın artık.
Nasıl acıyor içim nasıl?
Derinlerde taaa içimde derinlerde öyle bir sızlıyor ki...
Hayiflanmıyorum asla, aksine sızlasın istiyorum sevdiğim.
Sızladikça sen düşüyorsun yüreğime...
Oysa ki ne gerçektik biz de bir zamanlar.
Ta ki ölüm bize uğrayana kadar...
