Duygu aytekin

Vuslatı beklerken zaman ne çabuk geçmiş...

Bir su misali akıp geçmiş.

Büyüdüğüm mahalledeki o evler,

Köşedeki park nerede?

Hani, hani nerede çocukluğum?
...

Sen kokuyor tenim hâlâ,

Bilsen nasıl özledim.

Bir kere olsa görebilseydim,

Hiç yok maalesef hiç...

Hiçlik-yokluk-sensizlik.

Şimdi çok daha iyi anlıyorum...

Duyuyor musun?

Nağmeler ne güzel.

Bizim için çalınıyor bu şarkı.

Aç ve dinle, kulak ver bize

Ne demiş "akşam güneşi"

Uzaklarda çok uzaklarda

Bak batıyo...

Gecenin demi,

Daha bir başkadır bu gece rüzgarın sesi.

Yağmuru mu getirdi bana, senin kokunu mu?

Ne anlamalıyım?

Bir başka yoğunlaşıyor bu saatte duygula...

Hiç boğazında düğümlendi mi cümleler?

Yutkunamadığın oldu mu?

Geceleri uyuyamadığın, kalkıp bir sigara yaktığın...

Derin derin maviliklere anlamsız baktığ...

Her defasında hep ben inciniyorum.

Aynı şeyleri yaşıyorum ve yine susuyorum.

Derin bir sessizlik.

Yine dipsiz bir kuyu yüreğim.

Eğer tamamen susarsam bil...

Mevsimler gibi yüreğim,

Bazen çiçek açar, bazen üşür.

Biliyorum ki şuan içimde bir filiz,

Toprağa yeni düşmüş bir tohum gibi büyüyor.

Senin bana katacağ...