Yaşıyoruz yıllardır. Yıllar bir yerde nefes alıyor, biz bir yerde. Onlar yıllandıkça eskiyor, biz yıllandıkça kırışıyoruz. Yok saymak istiyoruz birbirimizi. O bizi ittiriyor, biz onu. E haliyle itişirken kaza yapıyoruz biz de, o da. Bazılarımız yaralı kalıyor, bazılarımız hemen oracıkta ölüveriyor. Yıllar durmuyor ama o durmadığı için senin ölmüş olman da pek umrunda olmuyor. Mecbur devam ediyorsun ona inadına. Yeniden sana nefes katacak bir şeye sarılıyorsun. Hiç diyorsun, hiç nefes verebilirler mi sana diyorsun ama inanmak imandandır işte. Umutsuzluk şeytandan, inanmak imandan. Yıllar eskitiyor bizi ve anıları, senin sevdan hep dipdiri içimde. Ne olur eskime, ölme olur mu?