Kara hayallerle bezeli bu tuval
Renk cümbüşüne yer yok zihnimizde
Gerçekleşir diye ümitler içinde dururken
Belki de her şey bizim elimizde
Bitmeyen yolların ararken sonunu
Unuttuk neden yolda olduğumuzu
Daldık yürüyüşün güzel zevkine
Düşünmedik bu yol nereye gider diye
Belki de durmalıyız bir yerde
Soluk soluğa olsak bile
Yaslanacak bir ağaç gölgesinde
Nefesleneceğiz eşsiz bir dinginlikle
Soracağız ki her birimiz her birimize
Yahu biz yoldan önce kimdik diye
