Öğle vaktinin koynunda
Hayat, ah hayat!
Ve meşgalesi omzumda
Hepimiz birer işçiyiz
Düşünmeye vakit olmadan
Islak çimleri yolmadan
O soğuk mermerlerdeyiz
Biz bir cami etrafında
Sohbeti ikiye vurmuşken,
sesleri yükseltiniz
Ey arpa kalan umudum;
biz şimdi,
hakikatin sinesindeyiz
Ruhumuz aydınlık taraflarda
Bedenlerimiz,
eleme mahsurken
Umduğumuz mihrap,
şimdi çok uzaklarda
Biliyorum, dünya kirli
Ama en azından,
çocukları azat ediniz
