Ellerime bakıp
Büyüdüklerini hayal ediyorum
Evlere bakıyorum,
Damlara en çok
Hepsini söküp, yutmak istiyorum.
Akşam sofraları zeytinyağlı fasulye kokanları,
Bir de karpuzcuları en çok.
Lüp lüp mideme indirmek
Florasan ışıklarından şikayetçi olmak istiyorum.
Saatlerce düşlüyorum bunu.
Tam şu karşımdaki çanak antenli damı elimle söküyor,
Devasa kafamı avluya uzatıyor,
Kahkahası en bol olandan başlayarak haneleri tek tek yutuyorum.
Sonra bir yanı, sonra diğer yanı.
Ta ki her yer çölleşene kadar...
İşim bittiğinde bi bakıyorum ki karnım hala çok aç.
Ne yuttuğum damlar
Ne ağzıma tıkıştırdığım kılçıklı antenler doyurmamış beni.
Karnımın gurultusu hala kulaklarımı çınlatıyor.
Hayır! Aç gözlülükten değil.
Değil diyorum değil.
Aç bırakılmışlıktan.
Zilan Çevik
2022-07-08T17:54:50+03:00Çok güzeldi, akıcıydı...
''Hayır! Aç gözlülükten değil.
Değil diyorum değil.
Aç bırakılmışlıktan.'' kısmı ile çok güzel bağlamışsınız :)