İkinci yirmi yıl iyi geçer umarım.

Sonra da ölüm zaten.

Gidişim ağırbaşlı oldu.

Sessiz sakin.

Ne zaman görsem

Aydınlık bir gün

Ne zaman duysam

Bir rüzgar sesi

Üzülürüm halime.

İyi gitmedi derim

Hiçbir şey.


İkinci yirmi yıl iyi geçer umarım

Çabuk geçiyor zaten

Yağmurun toprağa düşüşü gibi

Vedası gibi ayların, ömürlere.

Ne zaman düşse aklıma

Aydınlık yüzün.

Ne zaman sıkışsa kalbim

Doktorluk bir şey yok derim

Oluyor arada.


Umarım iyi geçer bu yüzyıl.

Hep birlikte gideceğiz çünkü.

Herkesin herkese ettiği gibi

Ansızın ve birdenbire ve sebepsiz.

Ne zaman kalsa

Gülüşler yarım.

Ne zaman sönse

Geceleri bir mum ışığı

Keşke bitseydi derim.

Bu sessiz kederim.