Bir film başlangıcı gibi 

Gözlerim küt diye açıldı uzaktan gelen ışıkla

Bir anda yüreğimi titrek hâl kapladı

Tüm vücudumu 


Korkuydu gelen 

Yüreğim annemden aldı korkuyu

Nasıl da kuş gibi titrer nasıl da

Gözlerinden fışkırır bu korku

İçime işler ağlarım 

Ben annemden aldım bu korkuyu

Küt dese düşecek 

Pamuk ipliği gibi yere


Hayat zamirleri koyar yerimize

O, bu, şu diye hep gösterirler

Örnek al ey gönlüm örnek al

Zamanı gelince zamirin 

Sen sen ol diye 

Uyma ettiğine zalimin


Ne zamirler gördüm ne zamirler

Gecenin bir vakti çırılçıplak

Kapının önünde amirler

Soğuk duvarlar soğuk demirler

Bir yastık bile yok

Anamdan üryan

Yüzümde utanç

İçimde korku

Reva mıydı?

Ettiğin

Eziyetler


Küçük bir er gibi geçti 

Gençliğim kar taneleri

Kış gelmeden düş dediler 

Ne yapsam da çüş dediler

Hayırsız oğlanmış dediler

Giden ömürdenmiş dediler


Velhasıl yaş geldi geçti şimdi 

O zamir hâlâ karşımda

Hâlâ ben korkuyorum

Hâlâ annemin eli ayağı titrer

Bu ömür bir kere değil mi?

Neden korkar insanoğlu

Esir olmak kaderimiz mi?