Behzat 13 / 1 / 24 23.42


Uzun zaman önce ölmem gerektiğini düşünürdüm bu düşüncem küvezde kalmamla alakalıydı. Kaderdeki bir yırtık olup bir yere ait hissedememek ve her an yabancılık çekmek. Uyuduğun yatakta, gittiğin okulda ve gördüğüm her yere yabancıydım sanki yeni doğmuştum ve her gün aynı yerleri tanımaya çalışıyordum. 2022 Aralık gibi bunu iliklerime kadar hissetmiştim. Sevdiğim bir dostumu hayal kırıklığına uğratmış ve yaşadığım olaylar sonucu domuz gibi avlandığımı hissettiğim o süreçte tek istediğim düşünmemek ve var olmamaktı. Eskiden her şey daha farklıydı Bojack Horseman misali geçmişime takılı kalıp yeni hikayeler yazamıyorum. O zamanlar daha iyidim daha güçlüydüm. Tanrı olmam gerekiyordu, ölen tanrının yerini almam ve bu yolda karşımda olan her şeyi ezip geçmem lazımdı. Bu yükselişi sihirli bir dokunuşla bekledim ama prensiplerimin gücünü hafife aldım. Kimseyi hafife almayın dostlar özellikle kendinizi. Sihirli dokunuşun bir anda gerçekleşmesi için ne yapmam gerektiğini düşünüyorum ve düşündükçe kendimi yetersiz hissediyorum. Aslında cevabı çok basit yapmak istemediğim şeyleri yapmak zorundayım. Prensiplerime her gün uymak zorundayım ve bu yolda kafamı dağıtacak olaylara girmemeliyim. Bir zamanlar ölmem gerektiğini düşünürdüm; çok fazla insanın kalbini kırdım, kimi insanların gözünde şeytandan farksızım kimi insanların gözünde travmalarından biri ve kimileri içinde ölmesi gereken biri. Tanrı olmam gerektiğini düşünüyorum. O zirveye hiçbir zaman ulaşamayacağım ama amaç kendinize üst düzey bir hedef belirleyip bu yolda sınırlarınızı zorlamak. Dedikleri gibi ‘ Bu Dünyanın Ferdi Değil Tanrının Ta Kendisi :) ’ iyi geceler dostlar yeraltından sevgiler… Beni bu şehirden defetme planı komik olaydı