zehirlidir çiçeklerin
ayıklamaya çalışırım bahçeni
durmadan kan kokar ellerim
yürüdüğün ve dokunduğun her yerde
zakkumlar belirir, öfkeyle deşmişsin kendi toprağını
gördüğüm an tanıdığım içtenlikten
bihaber kalmış
şimdi gözlerin
bana bir çift ömürlük yabancı
yanılgılar gizlenmiş derinin altına
cehennemi taşımamışsın da sanki toprağına
cehennemin kendisi olmuş gibisin
