mütemadiyen dolar kalbime yalnızlığın sızısı

sanki dünya bana sırtını dönmek için yaratılmış

ses vermeden isyanın haykırışı

sanki doğarken kulağıma fısıldanmış

varsın olsun baharlar kış

varsın bir daha yüzüme gülmesin sevme dürtüsü

toprağın altına yolcu bedenime

ne sevmek işler sessiz, ne çığlıklarla üzülmek

sadece yalnızlığı tadarım soğuk mermerin ardından

yalnız kalbimin tek arzusu zincirsiz süzülmek


bu arzu kafesinde zincirli bir kalp

kalbim ki gerçek hüznü aramakla yükümlü

bu yük altında son vecibeden nasıl kurtulur

kaçmak için önünde bulurken sarp

yakalanmışken en büyük illete

bir sevda humması ardında hükümlü

bu yük altında nasıl ecelinden kurtulur

nasıl olur da geleceğe umar adım koşarım

nasıl olur da sevmekten yana kaygım olmaz

insan olup da nasıl yaşanmaz

zincirli bir kalp inler inceden

düşünür ki saadet yok, sana müteakip ölmeden