021124

Terk edilmişlik hissiyatını daha 13 günlükken tatmışım.Tabii o zamanlar her şeyden habersiz kundakta minik bir bebektim.Şimdiyse 21 yaşında yaralı bir genç kızım.Verdiğim savaşların mağlubiyeti ya da galibiyeti önemli gelmiyor son zamanlarda.Fark ediyorum ki bu savaşta en en safta yapayalnızım.art arda kurşunlar işliyor ruhuma.Hiçbiri ıskalamıyor bedenimi.gecenin acımasız soğuğunda düşünüyorum bir bir hepsini.Nasıl bu kadar çaresiz kaldığımı kendime yediremiyorum.Kulağımda çalan hüzünlü şarkılarda anlam arıyorum.Kendime bir kaçış yolu istiyorum.Sevinç gözyaşları döktüğüm günleri anımsıyorum.Hepsi o kadar uzak ki gülümsemenin tanımını bile unutuyorum.Damarlarımda dolaşan ağır alkolle beynimin uyuşmasını umuyorum.Asla tesir etmiyor.Oysa benim zihnimdeki seslerin bastırılması ne birkaç şarapnel parçasına ne de birkaç litre alkole bağlı.