Aşk şiiri

Göğe yükselen masalsı bir ağaç gibi
Bir yandan da kökleri sarıyor yeraltını
Tutunuyor tüm gücüyle hayata, inatçı
Ne rüzgar ne böcek ne don ne dolu
Sanki savaşa çoktan hazır, bu yazgısı
Dalları büyüdükçe yenilerini uzatıyor
Elleriyle forte isteyen bir şef misali
Güneşle buluşuyor, ayazla boğuşuyor, çiçeğe bürünüyor
Kuşların ilk durağı o, kanat çırpışları içine işliyor
Ebabil gece şaşırıp uğruyor kentten kaçıp
Hareket eden her şeye inat, duruyor gibi
Oysa onun devinimi derinde ve sakin
Seviyor sıcağı, har unutturmuyor serini
Aşına aş katıyor ağaç, vefalı doğaya
Oysa şu dünyada her şey yakalayabilene..