Ayakkabi bağlarına düğümler ativerdigimiz gibi kavuşturamıyoruz, bağlayamıyoruz bize sunulan sınırlı hayat-ı mukaddesi.Lahzalara sığmayan sığsa da yetemeyen bir can evresi aslı sûrette.Ayakkabi dükkanlari cocuk ayakkabilarini yapiskanli yapiyorlar değil mi ya da ipli olup anne babasinin bagladigi isikli resimli ayakkabilar.Tutunur elbet bu hayat dehlizine,iplerini de bağlar ; mamafih hayatini da bağlayabilir mi pürüpak ,yetişebilir mi vakte,pürtelaşina aldirişsiz tebessüm bugetleri de dagitabilir mi ? Leyl vaktinin ezanina dek sokaklarda çaldigimiz tenekeden trampetlerimiz de özler mi,geri gelir mi dersin eti kemik geçen saatlerimiz.Söz kelami izafi sifati en cok da zamanin esefsizliğine yakisiyordu elbette.Simdilerde pürtelasina koyvermis mutantim hayatlarin sahifesindeydi vakt.Söz söylesem tesiri yok,dilim lemçem yetersiz.Kolonyasi,şekeri tutulmuş , kahvesi yudumlanmış müsade istemeye hazır bir bayram ziyaretini teşbihler vakit dehlizi..
