Ayrılık

Hayatın akışına bırakmak bazen okadar da kolay olmuyor. Akacağı yolu bulmuş suyun önüne toprağı yığarak onu durdurmaya çalışırdıkya çocukken, bazen hayata karşıda aynısını yapıyoruz. Akışın içinde kayıplar oluyor bazen ve ben ayrılıkları hiç sevmiyorum. Sanki içimden birşeyler eksiliyor. Gerçek anlamda içimde bir boşluk hissediyorum. Bu acının üstünü kapatmadan onu yaşıyorum, acıya kendini bırakmanın içindeki garip huzuru bulmaya çalışıyorum. Ayrılık hissini bir yerlerden anımsıyor gibi oluyorum bazen. Ruhumun evinden dünyaya kovulduğumda da aynı duyguyu yaşamışım sanki.