BİR FÂM BÎ FÂM

Miâdını dolduruyor artık
İçinde bulunduğum kayık
Yan yana değildi bu sefer
Yana yana dağılıyordu bir fener
Kazınan bir seng basiretime
Ve un ufak olan şuurumda bir neşe

Estim ve gerildim İsa’yı seninle tanıdığım çağda
Çekildi hûn çeşmimden bile
Bir elimde İsa bir sen elimde
Bir parmağımda müşkül bir parmağımda Meryem’e ait iftira
Çarmıha terennüm etme şimdi
Başkaca mısralarda aldı yerini


Laleli’ de bıraktığım çocukluğum
Mesihi ve senden sonra katili oldum çocuğun
Ölümle eziyetim sonlanırken
Ve bir köşesindeyken dimağımın sen
Katili oldum tüm düşünürlerin
Ve kadehlerim bir aldanışla beraber felsefesi oldu Kierkegaard’ın

İştiyakım senden beri İsa’dır
Ve aklımın kovuğu yalnızca bu hazrettir
Merağımdan hazret adını verdim tahayyülüne senin
Mesihi gücendi ve gerildi tekrar tekrar ölümüm yüzünden benim

Sîpan,ben,Erdîş ve Patnos arasında doğan ölümüm
Asırlar sonra malzemesi oldu Kilimanjaron’un
Cebelde doğan iki nefesle ideası yok oldu Platon’un
Evet ölümümle katili oldum Platon’un

Ağıdımı yaktım, dimağıma aldım İsa’yı ve hazreti
Şimdilerde bir idea hâkim,idea kirli
Kirli düşünüşüyle ben Descartesten yanayım
Babaları Thales’e düşmanım
Yeniden belirdi yangınım
Asırlardır düşündüm düşünür oldu dimağım
Mesihi ve ben bu yangından evriliyor
Hû’ya çekiliyoruz
Çekildikçe gidişimiz fosilleşiyor biliyorum
Biliyorum karıştıkça göğe
Köhne bir kaldırım oluyoruz,
Belki adımlarını atacağın.
Ve ben bu yüzden katili olmaya devam edeceğim düşünürlerin
Ben Platon’un ve İsa’nın katili
Ben eş’ar leyli