“Bu da mı” Paradoksu

İnsan tecrübe ettiği veya bildiği şeylerde bazen yanılmak ister. “Hayır, bu farklı” dediği şeylerde haklı çıkmak… Fakat dünyanın değişmez kanunları vardır. Maalesef. İnsanların bazı durumlarda hangi davranışa ne tepki vereceği çok net ve keskindir. İşte bu saçma davranışlardan sıkılan kimseler olarak, buna birinin aykırı olduğunu düşündüğümüzde ona tutunuruz. Sonra bu şahıs bu aykırılığı yıkan bir şey yapar. Görmezden geliriz; “hayır canım, eminim; bu öyle değil” deriz gözlerimizi ufaktan kapayarak. Sonra çok daha büyük bir “aynılık” görürüz bu kişide. Tüm düşündüklerimiz, düşlerimiz suya düşüverir. Evet, o da aynı. Dünyanın en olgun insanı bile bu kurallara “istemsiz” uyar. Kendini çocuk durumuna düşürse dahi. Bu olgunlukla da çocukluğuna bahane uydurur. Bilgisine veya bileceklerine dayanarak kendini aklar, fakat kardeşim, evet, bu da aynı.