Bugün Pazartesi

Genç adam 9 günlük bayram tatili sonrası ilk mesaisi için şirkete geldiğinde, şirketteki herkesin, uzun süren tatilinin rehavetini taşıdığını gördü. "Neyse." dedi, başladı çalışmaya. Gözü bir yandan işindeydi, bir yandan da bilgisayar ekranının sağ alt köşesinde yer alan saate bakıp duruyordu. Bu bakış, O'nun ilk iş günü yılgınlığının bir yansımasıydı. Günler ve çalışma süreleri arttıkça, bakış çoğalacak ve hafta bitiminde mesai yılgınlığı, bir anda tatil günü sevincine dönecekti.
İşte haftanın bu ilk iş günündeki mesainin öğle arasında arkadaşlarıyla birlikte yemek yedikleri lokantanın yanında kitapçının camekanında bir afiş dikkatini çekti. Şöyle yazıyordu afişte: "Pazartesi'den değil, kapitalizmden nefret ediyorsunuz!"
Genç adam bir an düşündü ve "Kapitalizm olmasa, sektör ne hale gelir? Ben nasıl iş bulurum?" dedi. Ardından, arkadaşlarıyla birlikte girdi şirkete. Mesai kaldığı yerden devam ediyordu. Kendisini bekleyen yığınla işin içine girince, gözü tekrar bilgisayar ekranının sağ alt köşesindeki saate takıldı ve derin bir "Of!" çekip işine devam etti. O hafta 6 saat, fazladan mesaiye kalacaktı.