Bilim, nihai sonuca varmaktan aciz ve inanç gerektiren bir olgudur. Eğer nihai doğru yok ise, sadece doğrunun o olduğuna iman ediyorsan bu doğru bir din değildir. Elbette bu söylemime antitez olarak ilk akla gelen, deney ve gözlem temelinden şaşmadığı bilgisidir. Fakat bu mâlumat, ancak sığ insanların kurabileceği bir cümledir. Çünkü bilimde mutlak gerçek mümkün değildir. Bir gün deneyin/gözlemin operatörü değiştiğinde veyahut ilgili gereç gelişen teknolojiyle güncellendiğinde farklı bir sonuç almak çok mümkündür.
Hâliyle, Devletin dini bilim değildir/olmamalıdır.
Devlet halkındır, halkın dini genel olarak ne ise devlet o temelde yaşamaya mahkum ve muhtaçtır.
Romantik atılımlar bunlar, uzak durmak lazım.
Devletin halklardan oluştuğunu söylemek doğrudur. Halkların ya da kitlelerin bir şekilde yönetilmesi gerekiyor. Eğer bir toplum kendi devamlılığını sağlamak istiyorsa çağın gerisinde kalmış, elestirilemeyen, hayalperest olan ideolojilere sahip çıkmak yerine bilime sahip çıkabilir. Şu şekilde düzeltiyorum cümlemi daha iyi anlaman için. Devletin inancı bilimdir.
Tavrını biraz saldırgan buldum. Canın sağolsun.
Arkadaş, sana argümanlar sunup tartışmak isterdim. Fakat, bu ufak saldırganlıkların bana müşterek bir zeminde tartışma gerçekleştiremeyeceğimiz bilgisini verdi. Ve ben, bir şiir/şarkı'nın bir kısmı ile sana cevap vermek istiyorum. Yeterli olur :)
Bizim, -bir hıyânet toplumu olan-
Endülüs, dediğimiz yerden kalan
Otuz kitapla atomu parçalayabildiklerini sölyedi Madam Curie
Aman inanmayın, din uyuşturur
Din kuşkusuz uyuşturur
Hacı Bektaş, Dadaloğlu, Kul Mustafa sorarım uyuştu mu?
Hani anakronik inceleme, hani diakronik bakış
Hey! Batıcılar taassup budur işte, bunun adı logic akıl
Sizin teoloji temeliniz ve cümle metafizik anlayışınız
Schopenhauer gibi dangalakların duygularından fırlamaktadır
Tanrıların kendileriyle savaştığı insanların torunu bunlar
Bir doğulunun ise amacı O’na dönmenin yolunu bulmak
Bu yüzden kendini yakar bir keşiş, işte bu inlogic olandır
Yeni de kolu da kırmak mefhumu zorlar unlogic dolanmak
Yani bize aptal diyen aptallar
Bizi aptallaştıranın din olduğunu söylerken övündü bahsederken Pir Sultan Abdal’dan
Bizim aptal olmadığımızı söyleyen aptallar
Biliyorduk, bizi aptal kılmayı planlıyordu içten içe, diliyordu bunu bir yandan
Bu yüzden her şey pratik, dedik; ontolojiyi tartışmak boşa
“Dini yalanlayanı gördün mü?” der Kur’an ve sonra cevabını da koşar:
“O, yoksulu doyurmaya teşvik etmez, yetimi ve öksüzü itip kakar.”
Yani “Ben şuyum.” de dilediğin kadar, söz uçar, geriye hayat kalır.
