Gönülçelen

Geldi yine gözümün önüne
İtiraf edemedim kaçtım
Saklambaç oynadım kalbimle
Oynarken düştüm bazen
Yaralandım haliyle
Sürdü kafam anıları
Savurdu onu oradan oraya
Yaranın dermanı yaranın kendisiydi
Sarılmadı bir şekilde
Sonra geldi aklıma Cemal Süreya'dan
Herkesin sürgünü kendi içinde