İnsan yüreği nerde atıyorsa ustanın dizlerinin ayak sesleri ordan hissedilir. Sevdadan, acıdan, memleketten , gurbetten , fukaralıktan... Nerde olursa olsun her bir dizenin bir sahibi mutlaka olmuştur. Kimi zaman kendini derdini bir yana bırakmış; başkasının derdiyle hemhal olmuş. Yarini , yarasını hep içinde saklı tutmuş. Olur olmaza dökmemiş içini , merhem yerine , yara olanlara göstermemiş yarasını, kurt uyumuş , kuş uyumuş , o , hep ayık kalmış .
Halk ozanı , büyük usta Ahmed Arif ...
Şiiri ; bir gezgin, karış karış gezer durur Anadolu’yu . Ovalarda deli bir kısrak , dağ oyuklarında bir atmaca , su kenarında başı önünde bir söğüt , hasat zamanında nasırlı bir el , gecede keçeye sarılmış yatan bir çoban, okulda öğrenci, küçelerde bir lahit taşı , yaşlı yüzlerde eskimiş bir yara izi , pazarda bir hamal, memleketin, hasretin, aşkın piri…
Mustafa Asiltekin
