Zor günlerden geçiyoruz,deprem nedeniyle içimizden bir şey yapmak gelmiyor, aklımız fikrimiz depremde ailelerini kaybeden,evsiz barksız kalan depremzedelerde... yüreğimiz onlar için atıyor yemek yerken, sıcacık yatağımızda yatarken,bu suçluluk duygusuda çöktü ruhumuza ve gitmiyor.. güzel günler yakında diye ümit ederek nokta koyuyorum...sevgi hayatımızda çoğalsın hiç eksik olmasın...sevgiyle kalın
sıcak bir evde, sıcak bir montun içinde olduğumuz için, sıcak bir yemek yediğimiz için bundan utanıp suçluluk duymamalıyız. unutmayın, bunlar bizim lüksümüz değil hakkımızdır. üzüntülerini paylaşarak, elimizden geldiğince yardım göndererek destek olabiliriz, kendimizi haklarımızdan mahrum bırakarak değil, sevgilerle :)
