yazı tura atacağım 1 lirayı sol cebimden çıkardığım an.
Hayatımın birçok dönem noktası oldu. Şahsımı inşaa süresinde en çok vakit geçirdiğim durak noktam askeri okul idi.
Farklı farklı coğrafyadan, kültüre haiz, kendini bir şekilde yetiştirmiş bireylerle ham hal olup, kendi noksanlıklarını idrak edip kendini geliştirmen için tam rehabilitasyon merkeziydi.
Durumları, kişileri, hadiseleri değişik perspektiften yaklaşıp farklı çözümlemeler üretmeyi en çok da kitap okumayı sevdiren bir yuvaydı.
Arthur Schopenhauer ile tanışmak.
Kinyas ve Kayra'nın Kinyas'ın Yolu bölümünü okumaya başladığım an
18 metreden düştüğüm an .lol.
13 yaşımda hayatımda ilk kez yalnız olmayı tatmak. Sonucunda kendimi sorgulamaya başlamak. Özgüvenimle yollarımızı ayırmış olmamız. Kendime dışarıdan bakabilme yetisi kazanmış olmak. Seneler süren depresyon ve o bunaltı çukurundan kendimi çıkarmam. Uzun bir süreçti. Ama başlangıcı dönüm noktam oldu.
Sanırım yaşadığım şeylerin yaptığım şeylerin karşılığı olduğunu anladığım an