Kendime Şefkat

Özşefkat
Gittiğin yolu görüyorum. Yoluna çıkanları da. Çukurları, zorlukları, kuyuları…
Aslında hepsini biliyorum. Ve hepsinde sil baştan tekrardan dirilmenle gurur duyuyorum.

Yaratıcının her ruh üfleyişini bir sünger gibi çekip yeniden doğuşuna bayılıyorum.
Seni yapamadıklarınla eleştirdiğim için üzgünüm. Belki de daha iyisini yapmanı istememden kaynaklı. Ama düşüşlerine rağmen kalkabiliyor olmandan mutluluk duyuyorum.
Tüm savaşlarını görüyorum.
Savaşçı ruhunu seviyorum.
İç sesin olarak sana gurur duyduğumu hiç söylemedim, hep yapamadıklarınla ilgili konuştum. Beceriksiz ve değersiz hissettin. Onca çabana ve zaferine rağmen. Üzgünüm.
Artık kendime şefkatli olacağıma söz veriyorum. Zorlamayacağım seni, aksine seveceğim, takdir edip destekleyeceğim.
Önce kendimi seveceğim. Seni seveceğim.
Kusur aramak için değil desteklemek için sesimi duyacaksın.
İçinden seni destekleyen bir güç bulacaksın.
Özür dilerim hayallerini zora soktuğum için.
Artık hep yanındayım.