Merhaba!,Hoşçakal.

Merhaba !
Bu bir veda aslında, atıyorum içimden zehrini geçmişin. Ne benzerini arıyorum ne yakınını yaşatıyorum kendime.
Bir kuş kanadına binip üzülemiyorum hayallerime.
Eskisinden hafif, dünden umutlu.
Sonra susuyorum biraz ,bir bardak su koyuyorum yalnızlığıma.
İyi geliyorum kendime,adın adım telaşsız.
Hem sen söylemiştin ya insan önce kendine iyi gelmeli diye hatırla.

Güneş düşüveriyor yüzüme ,iyi hissediyorum d vitamini iyi geliyor ruhuma.
Sonra biraz yeşil,bir tutam lale görüyorum aksinde .
Duvarlar üstüme üstüme gelmiyor artık kaçmıyorum korkulardan.
Hem zaten korkmak değil midir insan olmak,bilinmezden korkmak, bir saniye ötesinden ,yarından.

Hep dünkini biliyoruz,öteki berikiyle ilgileniyoruz hep.
Zihinlerimiz cöple dolu,
Oysa sarılsak,doya doya kucaklasak ya sevgiyi.
Ama insanlık hali işte hep korkuyoruz.
Korkularımızla giriyoruz yatağa.

Ben artık üzülmüyorum olamadıklarıma. Yaptıklarımı,yapamadıklarımı seviyorum.
İşim yok aynada yabancılaşmalarla ,Hem zaten o yüzden uyanmıyor muyuz yepyeni sabahlara?
Sen seversin yumuşatıcı kokulu tertemiz çarşaflar seriyorum uykularıma, bir bardak kahve koyuyorum kendime .
Penceremden ufka bakıyorum öyle huzurlu,sakin.
Gülümsüyorum hatta,bize gülümsüyorum,22 lik bize bana,sana.
Ne toy ,ne umutlu,ne kaygılı ne cesaretliymişiz.
Dağ gibi geliyor yaptıklarıma bakınca, çok uzak sanki roman gibi,başka birinin hikayesi gibi..
Acılar büyümüyor gözümde,hepsinin kendine has kabukları var ,üşümüyor,kanamıyorlar.

Bir vapura binip alel acele göz gözü görmeyen kalabalıkta seni aramıyorum karşıya geçerken.
Sahi,artık ne vapur var,ne gözgözü görmeyen kalabalık nede karşı.
Başka bir memlekette,yabancıymış gibi ama tanıdık yaşıyorum yeniden günlerimi bir bir.

Soluyorum nefesimi,tutuyorum kendi elimden annem gibi ,dalıp gitmiyorum uzaklara.
Bak diyorum buradayız,burası güneş burası sıcak,burası yuva.
Kuş sesleriyle uyanıyorum , sonra tekrar kapatıyorum gözlerimi geçmişe ama iyileşiyorum.

Kavgasız,kansız ,acısız da mutlu olabiliyor insan.
İlla bir diken batmadan yüreğine.
Bak görüyorsun ya böyle de yaşayabiliyorum,
Son noktaları koyuyorum gecelerime.
Başka bir hayatta karşılaşmamak üzere kapatıyorum defterlerini.
Hoşça kalıyorum.