Neden ağladığını bilmemek...

İşin aslı o değildir aslında; İnsan çok yoruluyor bir vakit sonra ve sırf ağlayabilmek için hüzün dolu filmler, animasyonlar izliyor. İçini döküyor ve doya doya ağlıyor, o filmi izlemiyorsun aslında fakat kimse bilmiyor... Sen sadece ağlıyorsun. İnsan çok doluyor bir vakit sonra ve içten içe helak oluyor, İnfilak ediyor. Vaktince ağlayamadığı şeylere ağlamaya başlıyor. Demem o ki, neden ağladığını biliyorsun iki gözüm. Sadece hangi sebep olduğunu kestiremiyorsun. Yine bir şiirimden alıntı yapmak istiyorum. "Düşünme... fazla düşünürsen helak olursun çünkü." sen sadece ağlamaya devam et.
İnsan en çok hüznünden tanınır ve sevilir. Adam adam olur, kadın ise kadın. Hüzün her daim iyi oldu bu bünye için ve hep öyle kalacak. Allah sana sabır versin, versin ki daha çok ağlayabilesin. Hüzün insanı insan yapar. Kül olursan şayet, kul olursun...