Omzum yırtık

Şairler her mevsimi sever Müjgan..
Yalan soylemelerinden korkarak okuyorum kafiyeli hecelerini
İnsanlar seni soruyorlar bana
Kasabalı bir hatun diye fısıldayabiliyorum.
Aslında onun perdesi.
Omzu yırtık bir hünermend
Patika bir yolda sessiz kelimeler dilimi ısırdı
Bozulma diyor içimden bir ses
Boz(ul)ma da...

Kendim oldum,kafesin kilidi kırıldı Müjgan
Sokaklar soğukmuş be!
Adımlarım hızlı artık hava kararmakta

Yürürken yoruldum yurutmediler ki diyorum .
Yorulma diyor içimden bir ses
Yor(ul)ma da...

Hiç yuzmedim engin sular nedir bilmem ben
İnsanın özrüyüm
Bileklerime kadar ancak su..

Boğulma diyor içimden bir ses
Boğ(ul)ma...da
S.G}