RÜZGAR

Özgürlüğü anlatır bana her daim . Dalıyla olan son vedasını gerçekleştirmiş bir yaprağın , gideceği yolda kendisine eşlik eden arkadaşı , ruhu savrulan insanlara gerçeklik algısı katan bir destek , gökyüzüne ıslık niteliğinde verilmiş bir ifade özgürlüğü , denizin durgun halini toparlayıp gürleten bir toparlayıcıdır rüzgar . Onu , sadece bir esinti olarak görüp kabul etmek , çok büyük bir yüzeysellik ister . Çünkü kendi huyları olduğu barizdir rüzgarın . Bazen romantik bir dans ister çıplak kalmış bir ağacın üşümüş dallarıyla , bazen savurmak , bazen savrulmak ister bedenlerin ve ruhların hassas noktalarında . Kendini bulmak ve kanıtlamak ister , yerin ve göğün en narin , en hassas sınırlarında . Serin pelerinini omuzlarından sarkıtıp takar peşine arkadaşlarını ...