SİLSİLE

Kim bilir kaç bilinmezliğin ortasından savruluyoruz hoyratlarca.İdeallerimizin peşinden koşuyoruz acizliğe yenik düşüyoruz.Engebeli rotası belli olmayan yolda yürümeyi öğreniyoruz.Yürüdükçe yollar çıkıyor karşımıza.Şimdi sağımı seçmeli solu mu?Bir sürü yol çıkarken seçim hakkımız tektir sözgelimi geri dönüşü olmayan çapasız bir yol.Amansızca herkesin ortak olduğu bir mücadele.Hırs,ihtişam,lider olma dürtüsü,köşe kapmaca.Farklı olan ise yollarımız.Doğru yolu arar dururuz yol boyunca.Seçeriz bir yol kendimizce gideriz bir yerlere.Kimi zaman nereye olduğunu bilmeden.Bizim yolumuzdur o sorgulamaya kapalıdır.Bize düşen önümüze bakmaktır.Rotamıza sarılır yürürüz.Sonuna geldiğimizi düşünürüz ki bu çoğu zaman düşünceden ibarettir kısa süreli de olsa sevinç kaplar insanın içini.Asla bitmez o yol.Takılırsın,düşersinde kalkamayacağını sanarsın ama küllerinden yeniden doğarsın.Bu kısır döngüdür.Yollar hiç bitmez.Daha yola çıkmadan yorulursun.Bitsin istersin ama gözden kaçırdığın bir şey vardır.Yol biterse hayat biter.Bunun gerçekten bilincinde olsaydın yokuşlarda kan ter içinde de kalsan,nefesinde kesilse yolun bitmesine izin vermezdin.Bilhassa aheste aheste geçerdin o yollardan.Engeller kulağına şiir olur akardı.Bu sefer görürdün.Kaçırmazdın hiçbir ayrıntısını yaşamın.Bulutlardan resimler çizerdin.Yağmur yağdığında şemsiyeyi sığınağın yapmazdın.Güneş açtığında gözlerini yormasına izin verirdin.Teninin sıcaklığında kavrulurdun.Dahası mı -dın,-dın,-dın.Şimdiki rotan olsa korkmazdın bilinmezlikten.Geçmiş zaman işte -mış’ler miş’ler sabaha kadar bırakmaz peşini.Yol boyunca şikayetler edip durdun işte geliyor yolun sonu.Bu amansızca mücadele ne için?Kim için?Neden?Değer mi gerçekten?