Söylemiyorum belki de söyleyemiyorum

Çevremde sıkça gördüğüm insanlara, onların saçma dertlerini dinlemek istemediğimi kibarca söyleyemiyorum. İnsanlar kırılmasın diye belki de kendimi kırıyorum. Önceleri gerçekten dertleri olduğu için ve çözüm aradıkları için anlattıklarını sandığım bomboş gündemleri meğerse sadece içlerindeki zehri akıtmak içinmiş. İçinden çıkılmaz bir durum gibi gelse de, beni anlamayacak da olsalar, bir gün lütfen bana anlatmayın diyeceğim. İlk yazımın bu olmasının sebebi ise biricik eşime bana bir başlık söyler misin deyişim ve onun da bana söylemiyorum demesiydi. Aklıma bu durum geldi ve paylaşmak istedim. Sizin de başınıza böyle olaylar geliyor mu?