yalan söylemenin bedeli nedir?
(2 yorum)yalanın ilk başta insanın kendisini mutluluğa ulaştıracak tek araç olduğuna inanılır ve ilk başlarda tam da düşündüğü gibi olur. gerçeğin bedelinden kaçmıştır. yalanın güvenli ve dalgasız limanına varmıştır insan. aynı zamanda bu limanda kalmak insan için çok da zevklidir. fakat bir yalan tutarlı olacaksa başka yalanlarla desteklenmelidir artık. insan en başta bunu öngöremez bir kişiyse sonu yıkıcı olabilir. genelde bu insanların aptal olduğu düşünülür fakat o insanlar çok basit bir şey istemiştir: kabul görmek. evet sadece budur. çevresi tarafından dışlanmamak. yalan söyleyen kişi çevresindekilerin onu o olduğu için seveceğini düşünmez. kendisi aşağılarda görür. kişiliğini kabul etmez. oysa etrafındakileri hep gerçekleriyle kabul etmişti şimdiye kadar. peki ya onlarda yalan söylediyse kendisine. işte burada kendisine cesaret bulur ve yalan söylemek için vizeyi kapmıştır bile. sonrasında yalanlarla dolu kişiliğini karşısındaki insanlara satmaya başlar ve inandırıcı da olur aynı zamanda. mutlu olur artık çünkü karşısındakiler onu kabul ettiler, kabul görmüş oldu çevresinden. sahte kişiliği ile çok mutludur artık. günler haftalar geçtikçe mutluğu yıkıcı bir şekilde can sıkıcı olan bir hisse dönüşmeye başlar. çünkü gerçek kişiliğinden kopmuştur. yalanlarla donattığı kişiliği ona yabancı gelmeye başlamıştır. doğal davranmayı mumla aramaya başlamıştır ama imkansız artık çünkü bir yalana başladı ve onu devam ettirmeli. oysa o bu durumdan çıkmak istiyor. gerçek kişiliğini yaşamak istiyordu. artık bir çıkmazın içinde ya yalanlarına devam etmeliydi ki bu çok acı verici olmaya başladı ya da herkese gerçeği söyleyip yalanların bedelini ödemeliydi. kahramanımız aynı zamanda korkak birisidir. zaten yalan söyleyenler başka ne olabilirdi. bu yüzden bedel ödemeyi asla kabul edemezdi.
bu kadar yazmak istedim kahramanımızın ne yapacağını kestirebilmek zor. peki siz bir yalanın bedelini ödemek zorunda kaldınız mı yoksa onunla yüzleşmekten hep kaçtınız mı bir korkak gibi? cevaplarınızı merak ediyorum.
.
Eskiden daha kendimi tanımamışken gereksiz yere yalanlar söylerdim. Bir gün bu yalanların sebebini düşünürken buldum kendimi ve sordum yine kendime dedim ki söylemesem ne olur? Ne kaybederim? Ne kazanırım? O günden bu yana gerçekten zorunda kalmadıkça, (birisini üzmemek, yada kırmamak adına, iki kişinin arasını bozmamak, aile büyüklerini mutlu etmek vs.) amacı olmadıkça söylememeye son derece gayret ediyorum. Bu yaptığımdan dolayı hiç kaybetmedim. Kazandım..
son zamanlarda bu konu aklımda çakılı kalmış durumda. sadece müzik dinleyerek her şeyden uzaklaşma isteğiyle yaşıyorum. ve sanırım korkak birisiyim. her şeyi yüzüstü bırakıp kaçmakta bir numarayım. aynı zamanda bu davranışlarımdan zevk almaya başladım. aşağılık hissi bana haz verir hale geldi. korkmalı mıyım? bilmiyorum. ve şunu da eklemeliyim her konuyu olduğu gibi bu konuyu da elime yüzüme bulaştıracağımdan eminim.
