Saat 6.54. Dünya yeni bir güne daha uyandı. Yaşadığımı hissedebildiğimi yüzüme vuran rüzgâr yavaş yavaş yerini turuncu renklere bırakıyor. Yine hiç uyuyamadı...
Işıklar söylüyorum
dün başıma yağsın
cebime dolsun ellerin
bir köşesini açıp bir gecesini kapatsın zaman
toplansın tepelerde yaban ellerin büyüsü
yastığ...
Nasıl anlatsam, nasıl söylesem
Geçse bu yara benden
Geçsem kendimden
Benden bir hüzün yarattınız.
Siz değilsiniz sanki
Ölüme adım adım götüren beni
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok