Ahmet Said Demir

Kırık camlı evlerle doluydu çocukluğumun geçtiği mahalle...

Kömür ve is kokulu evler...

Akşam çoküşündeki bunaltı...

Bir de annemin eve gelin artık sesi.....

Gözyaşlarıyla yazılan anılar var

Sokaklarında şehrin,

Anılardan akan yaşlar

Zihninde kanayan anılardan.

Şimdi tekrar ağlıyorsun bak

Giderken şehrin s...

benim kararlılığım bir sonuca idi
sular içirdim olmadı ben anamı isterim
*
herkes bir kıyısından tuttu çekti büyüttü kenti
köprülerden geçirdim olmadı be...

"Köpeğimin adı Şeytan’dı

(dı)’lık adıyla ilgili değil,

Adına bir şey olmadı.

Adına benzemezdi de.

Şeytanlar zalim olur,

Zalimler: yalancı ve kurnaz,

Am...

Yalanlar tadını yitiriyor, artık seni büyüleyemezler; oysa, yalanın ölümü üzerine yeşeremez hayat.

s, 85

5

Sarılıp yatmak mümkün değil bende senden kalan hayâle.
Halbuki sen orda, şehrimde gerçekten varsın etinle kemiğinle
ve balından mahrum edildiğim kırmı...

Siyah beyaz bir film sahnesi

Sen gülünce renkleniyor gökkuşağı mavisi

Gidecek adresi olmayan bir mektup gibi

Kahvenin taburesinde bir hayal benimki

Hayal...

Şimdi ağlıyorsun ama;

Hepsi bir gün bitiyor. Herkes bir gün gidiyor. Yaşarken gitmez, bitmez zannediyorsun. Bazen onlarla gülüyorsun, bazen seni kızdırıyorl...

Gözlerinden bin kara

Gecelerden maviler

Aşikar bu gökleri

Yokluğunun yorduğu

Uzun, yollar değil yalnız

Yollardaki sevgiler

Ortada bu yolların

Yokluğ...