Murat Albay

Sürüsünü köpek, buğdayını kedi korur. Kediye nankör, köpeğe pis der, kurttan medet umar.

Dikenlidir bu yol. Fakat, düzdür. Ayağını düşünmeyip girdiysen de bu yola, eğilip bükülmeyesin. Eğriyi götürmez bu yol.

Gel Gönül, gel. Bırak kötü gitsin kötüye. Gel biz izimizi arayalım. İzimizi bulursak, özümüzü de buluruz.

Böyle biten bir gece

Akşam ne yediğimi hatırlamadığım bir günün gecesi. Gökyüzü, bulutlarla kaplı. Çevrelerindeki altın halkaları ile sadece ay ve demir k...

Ufacık bedenleri varmış meğer. Gölgelerine aldanıp, yüklediğimiz anlamların altında kaldı, küçücük insanlar...

"Söylesene bana, kendini bir cümle ile özetleyebilir misin?" demişti. Ben de; elbette, fakat biraz düşünmeliyim, demiştim. Biraz düşündükten sonra, "Ben, hız...

Ben, bana mektup yazmışım. Bunu hep yapıyoruz zaten. Bu sefer, bir de haber bildirmişim. Çok zorlanmışım, çok çalışmışım, ama nihayet başarmışım. Nihayet gül...

Ben yazmayacaktım, o da söylemeyecekti. Yazmadım, yazamadım. Yazamazdım da çünkü, kırmıştım onu yazabilecek tek kalemi. Tıpkı kırıldığım gibi kızmıştım hem d...

Sanıyorlardı ki ben, gidenlere yanıyorum. Oysa ben, kendime yanıyordum. Gidenlere de yanıyordum elbette. Çünkü her giden benden bir parça götürüyordu...