Sen hiçbir yere ait hissetmediğin için dokunduğun her şeye kendinden bir parça bırakmayı seviyorsun…
“Çanta da çantaymış ha
Ne yükler taşıdı bu omuzda”
demiş olsaydı Edip Cansever;
bu haline bakıp şiirin
masa temalı bir alternatif
gelmezdi hiç aklıma....
Göğüs göğüseydik çarpıştım onunla.
Onu yendim ve sevdim de üstelik.
Yüreğimin ezildiğini hissediyorum.
Bir topukla, çakıl taşları arasında.
Onunla şafak...
Geçen gün Sefiller adlı Netflix filmi ile karşılaştım. Aslında romanı okumuş da değilim, merak ediyordum ama okumaya cesaret edemedim. Fakat filmini izledim ...
Biliyorum tüm bu satırlar geçici
Düşünceler şu ana çakılmış bir çivi
Üç bin yıl önceden iz bırakmış
Kimdi, neydi
Belli mi?
Belki bendim belki sen
Duyur...
Sayıklamalarının ardında yatan tek sebep geçmişte yaşadığı hüzün dolu günlerdi belki de. Uzunyıllar boyu kendiyle ve yaşamla mücadele etmişti. Anlamlandırama...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok