Ayşenur Aydın

Bilmem ki hangi renge uyumum?

Uyuduğunu gördüğüm geceler,

yorgan gibi oluyorum.

Yorganın kumaşı yetmemiş yamalamışım kendimi.

Bir de çay içiyorum

İçimde...

Gün gibi ortadayım,

Gün gibi güneş düşlerim.

Döküle döküle gelmişim.

Örneğin duymamak bir fiil kendince

Körkütüksün sen.

Bir yaş daha atlıyorum da

Söyl...

Bu şehirde kurduğum hayallerin üzerini örtüyorum.

Canıma dokunuyor da canımı almıyor

Üstelik ısıtmıyor da beni...

Bir şarkı dinliyorum üstüne

Biraz ağlam...

Büyüdüğüne emin olmadığın bir yerdesin

Canım da acısa haklı dedim hep.

Ben hep elimle koymuş gibi öptüm bebekliğini,

Bir şarkı koymuş da konmuş göğüne kuş...

Affıma diyorum sığınmadan,

Affın diyorum sığınak anneciğim.

Oturup da bir kahve içmişliğimiz yok

Bir cezvemiz yok

Bir şekerimiz yok

Bir annem yok benim
...