Merve Kacar

Unutmam o demleri,

Yüze gülüpte sırta sövenleri,

Elbet geçer ızdırap günleri,

Derdin deryasında boğulma ey gönül!

Açar feryadın gülleri.

Gitmeli mi insan?

Gül ektiği bahçelerden,

Isındırdığı evlerden,

Beslediği mahalle arası kedilerinden,

Türküler bestelediği memleketinden,

Açtığı yollard...

Hayat seni tüm uzuvlarınla çamura batırdığında elinden tutup kaldırılmayı beklemek biraz zavallıcadır. Ruhun seninle güç bulmakta ve senin ışığınla yanmakta....

Kırgın çocuklar bırakıyorum

Solgun hatıralar,

Kabuk bağlamış yaralar,

Kıyıdan sessiz uzaklaşmış vapurlar,

Cıvıltısız sabahlar,

Hatırlanmayan güzel rüyal...

Hayat denen dehlizde,

Bir kuru ışığız.

Etrafa yetemiyorda birbirimize susamıyoruz.

Sönmeyen cılız aydınlık,

Bağlamamakta ama koparmamakta..

Kadın fark...

Dimdik duran evler gördüm. Dış duvarları güzel renkleri, camları pırıl pırıl parlayan, balkonlarında çeşitli sarmaşıklar, bahçelerinde cıvıl cıvıl çocuklar… ...

Gecenin bir yarısı,

Gönlümün Çarpıntısı,

Ben bilmem sen bil ey gönül ışığı,

Göğümün yıldızlarının en ışıklısı,

Kavuşma türkülerinin en ezgilisi,

Yeşille...

Şimdi yollardayım

Karlı yollarda

Dimdik yokuşlarda

Değerdi bana

Değerdi yaralara

Umarım kaybolursun bu sisli yollarda

Gelme neye yarar

Yazılmış kade...

Bilmiyorum neden bu yorgunluk, halsizlik, mutsuzluk. Minicik seylere mutlu olan insanlardık ne oldu büyüdüm mü yoksa başka bir şey mi bilmiyorum. Hayat enerj...

Baharların getirdiği kırmızı gül tohumları 

Ekilir varlığın süslerse rüyaları

Ben bugün açmamış, ekilmiş

Kırmızı gülüm hiç sevilmemiş

Beklermiş açacağı g...