BilinciTekilŞahıs

Her yıl Cumhuriyet Bayramında
Atatürk’ün sesini duyar gibi olurum,
Bir memleket yaratan sesini;
Okulda, fabrikada, tarlada,
Kışlada, Mehmetçiğin dudağınd...

Ben birinin "n'olur biraz sev" kedisiyim Pinokyo. Öyle uzaktan. Haberi yok..

Şiirin şarkıya dönüştüğü o dizede bekliyorum

Yüreğim yaprak yaprak dökülüyor

Gece tek gözünü iyice açmış

Ay ışık saçtıkça sularımı yükseltiyor

Nehirle...

Sonsuz yalnızlığımda
Bir tek sen varsın bugün

Olmadığım biri gibi görünmek için

bu çabam,

kınama lütfen

uzun, çok uzun zamandır

var olmanın yegane şartı bu,

olmayanın büyüsü çabuk unutulur

göze bat...

Gözlerinle bakma bana

Yüreğinle gör,

Öyle tanı beni

İsterdim

Dilim dönüpte söyleseydim

Derdim bir bir olan biteni

Böyle -içimde okyanuslar biriktir...

Haftalardır dinlemekten usanmadım.

Ankara gibi yorgun yaşlı

Baharlara hasret kalırken

Kışın kasvetinden kopamayan ruhum

Sonsuz zamandır hüzünde

Yaz sanki hiç gelmeyecekmiş gibi

Bilindik hislerin yorgunluğuyla

Gizli bir umutla

Cesurca yeni başlangıçlara

Kırık bir kalple yine sonunda

İnandım her defasında

Sevgisiz kalpleri sevgiy...

İzledim akıp giden hayatımı

Uzaktan sanki ben değilmişim

Kendimi bulduğumu sanırım

Defalarca kaybederken

Ne vakit ben ben olurum hakikaten

Yitirir gider...

Kalbine bu taşı sen yerleştirdin...

basit ev, basit yaşantı/yaşantılar, basit düşüş kalkışlar, basit olaylar, basit konuşmalar...

sıraladığım şeylerin tamamı bizi yansıtıyor diye düşünüyorum. ...

ruhum çürümüş bu dört duvar arasında, ruhum sınırları kendine sınır bilmiş, sınırların ötesine geçememekte, geçmeye yeltenmemekte. önceleri durumu kabullenme...