Birini kapının önüne koyuyorsun, ve o sana teşekkür ederek gidiyor. Birini karın, soğuğun, kasımın ortasında, kapının önüne, gecenin önüne, dünyanın önüne ko...
"Asl'abla" dedim. İnsanın kendi hayatına dair verdiği kararlarda bile, birilerini üzüyor oluşu çok acımasızca değil mi? Sadece bir konuda azıcık bencil olmak...
Çok kaybettim... Sevdiklerimi, hayallerimi, hayatımı, en çok da kendimi. Bu kadar kaybeden biri olarak, bu kadar güçlü durabilmek yoruyor insanı. Ve bu kadar...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok