Dolanacaktır içim mevsim bahar olunca bana...
Açmaya ramak kala tozlu tüle sarılsın çürüyen tomurcuklar.
Buğulansın pencereler, tahterevalliler kırılsın,
...
Bu gece, bu karanlık, bu zifir,
Tutuşmak, alışmak, vazgeçmek,
Günah, af, lanet, isyan,
Bir sızıntı hepsi benden dünyaya.
Hiç değil, güç değil, geç değil,...
İzinsizce sarıp sarmalandım zaman tarafından.
Tüm bu gördüklerin ben değilim, onun bürüntüsü.
Ben ve esirgenişim çıkmazlara varmaya yeltendik.
Kangrenimsi...
Ruhum ağırlaştı iyice, yalpalıyor artık
Nefesim her seferinde daha da demirleşiyor
Yaşadıklarım bi' hayli puslu, hissiz
Ve umut, umudum hiç olmadığı kadar...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok