Dilruba Efruz

Çareler öğrendin, kendine çareler

Bilinmezliğe bilmeler

Dimdik durmak ah

Asan ayakta tutamaz bedenini

Koşuyor musun düşe kalka

Hayır adımlıyorsun çarpa ...

“Güçsüz ve yalnızım; ona ihtiyacım var. Güçlü halimde görmek isterdim onu. Anny, yıkılmış kimselere hiç acımaz.”

“İnsan varoluşunu haklı çıkarabilir mi ya...

Garip tabiatlı Yusuf'un Kuyucak'tan Kaymakam Selahattin Beyle birlikte ayrılmasıyla başlayan kitap, Yusuf'un başrol olduğu taşra portresini çizerken romantik...

Yarin şemâili aydan aydınlık gelir

Şuâ-ı şems ne çaba etse beyhūdedir

Muhayyeli biçare eder, gerçeği gülşen idir

Aşk bu canana, ne hale düşürür arîf bilir...

Saçma sapan cümlelere bile razı olursun bazen. Terk edilmişlik hissinin yerini doldurmak için. Öyle yalnızsındır ki aptalca bir şey olsun da şu sessizlik boz...

Aklın yıldızlara raptolmuş, halbuki yerle birsin

Gönül kırbamdan bir yudum almışsın intizamım dağılmış

Sukutuhayale uğrar senin için ağlayan gönül

Künt...

İnsan yanımız düşmelere, ezilmelere, çarpmalara, yere çakılmalara, delirmelere yer verirken bizler bu dünyanın soyut yanını yaratan sanatseverler olarak yeni...

Burada anlatılan hayata hep iyi şeyler getirecek bir yaratı merkezi olarak bakmaktan çok hayatla uzlaşı içinde olarak daha geniş bakış açısına sahip olmakla ...

Sen miydin bendeki bu zulümata kaldırılmış baş

Nerelerdeydin bunca acı içinde gezinirken

Durdurdum seni dolaşırken yavaş yavaş

İşte geldin sokuldun kanım...