Aşkın, acının, ve devrimin kadını sevgili Frida Kahlo'nun, kendi teninden daha çok sevdiği Diego'suna veda mektubu.
"Sevgili Diego...
Canın sıkıldığında...
Yatağın içindeyim, üzerimde bir ton ağırlığında yorganla. Kafamın içindeki düşünceler ise iki bin ton eder, belki daha fazla. Tartıyla tartmayı denesem korka...
Her karanlığın bir aydınlığı vardır derler. Karanlığı aydınlıktan ayıran nedir? Görebilmek neden görememekten üstündür?
Karanlıkları sevmeyi denesek belki a...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok