Anıl Görkem Öztürk

Kaç kişi alır bir tabut

Kaç omuzla taşınır hayat dolu tabut

Kaç çığlıkla çınlar ölünün kulakları

Kaç gözyaşıyla sulanır çiçekleri

Kaç buse ile geri gelir...

İnsan durmadan ölür

Bazen bir nakaratla

Bazen bir tebessümle

Bazen tozlu bir anı oldürür insanı

Bazen mutlu bir ihanet

Yani insan hayat denen şu pislik ...