Habibe Kum

Kaç kez oturdum masanın başına, kaç kez aldım kalemi elime 

Sayamadım, sayamadım sende duran kalbimin derdi nice 

Yeşil örtüsünü giymiş dağlar gibi bir çif...

Diyorum ki ne çabuk gelip geçiyor günler öylece sensiz, sessiz. Günler haftalara, haftalar aylara, aylarda yıllara karıştı gidiyor. Mevsimler değişti be kalp...

Ayazı bana sor, karlı bir akşamı

Sor bende her mevsimden bir parça

Geceyi sor gözlerime senden sonra

Gün doğmayan, güneş açmayan günleri sor

Düş kırıklığ...