leyla irem

bu dünya çiçeklere aşağıdan bakmayı merak edecek kadar yersizdi

korkuyorum yol ayrımlarından, dönüştüğüm kişi ve telaşlı ellerimden.

bugün biz sustuk şiirler konuştu

kanlı mısralar gözlerinin aleviyle tutuştu

ben harpte piyadeydim sözlerinle vuruştum

sustum sanki bir ömür boyu konuştum
...

son kez fısılda o ressam kim

öylesi bir özenle tutturulan mim

kalbe örülen acınası duvarlar gibi

kim bu köhne surların masum işçisi

özenle tutunduğun b...

içimdeki yanardağ kırılırken

kaç kalem kırdım bilirsin

hiçe saydım sonra idamları

uslanmadım

dirilttim, dirilttikçe yitirdim

ve en çok kendime yenildim
...

An beni kaçtığım külfetlere götürürken

ben mahvoluşlarımda saklandım.

aklandım, tüm kalplerden bir serzeniş bile bırakmadan.

sonra olduğum yere sendeledim...

yarlarda ben kendimi ararken

sende kaybolan bi yüreğim vardı

ya bu sesleri yok et, ya bağır

belki buralarda nefesindir dağın ardı

Sevgilinin bende yırtık...

Duvarların silüeti artık yabancı gelmiyor bana

hem bakışlarını öyle ezberledimki bana sabitlenirler ömürlerince

köşelerinde soluklanır,avuçlarımın içlerind...

anı durduramıyorum, beraberim

kuşların sesinden bihaberim

akıp giderken zamanın ötesindeyim

ben, ben miyim neredeyim , nereliyim

içimden akan ırmaklar ne...