Son zamanlarda aklıma kurcalayan bir soru var;
Geride bırakmak mümkün mü?
Yaşadığın herhangi bir olayı, verdiğin acı bir kaybı, hayatına giren ve çıkanları...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
he...
Bu soruya yıllardır yanıt bulamadım. Arıyor oluşum da yersizdi zaten. Tıpkı benim yaşıyorum sanarken bir haneberduş olmam gibi. Sığamıyorum dünyalara, dünyal...
Bazen dünyada her şey anlamsız geliyor. İstemesek bile eskide kalan şeyleri hatırlamak, derine dalmak mesela. Lambalara bakıp uzaklara gitmek, düşlere kendin...
Ne yazık ki hayatım kayıyor ellerimden. Tutmak için çok uğraştım, çok çabaladım lakin nafile. Yıllardır olmaya çalıştığım aklı selim, gözü pek ve bir o kadar...
Sesini bir kere olsun tekrardan duyabilmek için,
Gökyüzünden kovulan tüm yağmur damlalarının cezalarını üstlenmeye hazırım,
Ama ne sen sesini duymak istedi...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok