Attım zarları son defa bugün
Dönüşü yok artık bu yolun
Tüm savaşımı oynadım kendim ile güzün
Bitmek bilmedi beynimde ki soygun
Bir ömrü sığdıramadım bu...
Toplanmış masanın etrafında oturur hayallerim
Sanki hep ordaydılar
Çektikçe kendimi geriye bir hiçten ibaretim
Aynadaki yabancıylaydı aslında tüm husum...
Ölmüşüm yine bu aralar
Alıştım gerçi ilk seferim değildi
Parçalar içimi kimsenin duymadığı naralar
Bu derinden uğultu kalbimin sesiydi
Soğuk ve kırgın hi...
Kendimi kandırmışım bunca zamandır
Bu dar dünyanın kalabalık şehirlerinde
Kimsesiz sokakların sessiz banklarında
Karanlık pencere önünde solmuş çiçeklerde...
Ah bu beni çürüten düşünceler
Bilemem nedenini bulamam yolumu
Kapının ardında kimin durduğunu
Güneş doğuyor yine ufuktan
Son yudum kaldı kadehimde
Kaç g...
Ne ben kaldım geriye
Ne de bir esinti
O gün sarıldığımda sana
Yollarımız son kez kesişti
Ne sen kaldın şimdi
Ne de gözlerinin kahvesi
Aklımdan çıkmıyor...
Kararsız ve dargınım
Umutlarım solarken
Ben bir kendime yangınım
Gecem gündüze çalarken
Belki de son çıkıştı bu
Bakmadan etrafıma girdiğim
Söylesen ya ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok