Döndüğü her dinin kitabı tarafından istenmeyen o kul benim
Pusulam kaymış
İsyanım haddi aşmış
Mizanımın izana ihtiyacı yok, şaşmış
İnandığım yegane varl...
Gecenin dördü beşi, artık beni sabaha uğurla
Umutla uykusunda uyuyan bir kova burcu edasıyla
Unutturma kalbine, her zamanın geçtiğini
Göğe çalan rengi gö...
Bir damla gözyaşının oluşturduğu sessizliği
kim bilir?
Kalabalık içinde yalnız olmayı
kim görebilir?
Kim bu insanlar?
Kim bu daimi sessizliğin sahibi?...
Gözlerine bakınca
Ki gözlerin yer ile göğün birleşimi gibidir
Sonsuzluk deryalarına açılan kapılarda yüzerken bulurum kendimi
Sen ki sevmekle yetinilmeyec...
Göğün aydınlanmasını bir ses müjdeledi
Dinledi
Gereğini belledi
Ve bekledi günün dört parıltısını
Bildi.
İnsan, ne garip bi' muamma ya Rabbim
Bugün severken yarın nefret eden
Gül dediğine diken gösteren
Ve bildiğini iddia edip, hiçbir şey bilmeyen
Bi' bilinm...
Sonra gece indi şehre
Karardı gönlümün ışıkları
Umudum pamuk ipliğinden koptu
Kayboldu karanlıkta...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok