Nermin B

Yakaladılar tutup bileklerimden,

üstümü arayıp,

eller havaya dediler.

Kalbimin içindeydi zulam,

Bulamadılar üzerimde izini,

Gömdüğüm yerler çok derindi....

Uçuyorum...
Ama bir kafesteyim.
Beni dışarıya salıyorlar uç diye,
Niye, niye, özgürlük nerede?
Niye, niye yağmur üstümüzde?

Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi...

Haklı olmak ile nazik olmak arasında bir seçim yapmak zorunda kalırsan, nazik olmayı seç.

Sadece yazdıklarım benimdir, okuduğundan anladıkların değil.

Uyumuyorduk artık, 

çünkü gecenin karanlığıydı yatağımız

ve bir demir gibi büküyorduk akrebi yelkovanından,

pas kokusuydu soluduğumuz. 

ve sen, gittikçe ...

Kanatlarım olsaydı eğer 

Çağırmazdı mavi bu kadar beni 

Kim bilir belki

Ben de maviyimdir

Bu yüzden çağırıyordur beni

Bilmediğim bir dilde 

Yazılmış bi...

Sessizce geçiyor geceler 

Usulca kanıma giriyor uykusuzluk 

Bisiklete binerken sahilde kumu ayaklarımda sıkıştırırıken 

Lunaparka giderken 

Martılara sim...

Ankara’da, adını bile bilmediğim bir sokakta

Penceresi maviye bakan evde yaşardı çocuk

Bütün ümitsizliklerin adıydı

Ve bütün çaresizliklerin

İnançsızlıkl...