Nurdan Girgin

Dikenli teller örüyorsunuz

İnanmanın kalesine.

Bu kalebentlik böylesine zor

Üstelik leylaklar açmıştır

Çocuklar şarkısını söylemiş

Gemi rıhtıma varmı...

Ah Jülide

Artık bırak

Bırak o gemi batsın

Acıların hatıra kalsın

Ama ne olur yıkılma

Bu yalnızlığa istihâlsın

Yükün bir kambur sırtında

Bel kemiğinde ...

Bir seviyi vaktinden önce

tüketmek üzere kurulmuş saatin

tan yerini gösteren hüznü

benim kimsesiz manzaram.